"က်င့္သံုးမႈႏွင့္ အက်င့္တရား" (အရွင္ပညာသီရိ)

"က်င့္သံုးမႈႏွင့္ အက်င့္တရား"
******************************
ကိုးကြယ္ရာအမွန္ကား အက်င့္တရား (စရဏ)ပင္ျဖစ္၏...။
သစ္သီးစားခ်င္သူသည္ သစ္ပင္ေပၚ
တက္ရမည္သာျဖစ္၏……။
ဟိုဘက္ကမ္းေရာက္လိုလွ်င္ ေလွရွာ၍ ကူးရမည္သာျဖစ္၏...။
အနာေရာဂါ ေပ်ာက္လိုလွ်င္
ေဆးေသာက္ရမည္သာျဖစ္၏...။
ထို နည္းတူစြာပင္ ဆင္းရဲလြတ္လို
လွ်င္ မေကာင္းက်င့္ကိုေရွာင္ရမည္
ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ အေကာင္းက်င့္
ကို က်င့္ရမည္ျဖစ္၏....။
ဒုစရိုက္ဟူသည္ အျပစ္လည္းသင့္
၏......။
ဒုကၡလည္းေပးတတ္သည္...။
သုစရိုက္ဟူသည္ အျပစ္လည္း
ကင္း၏...။
သုခကိုလည္းေပတတ္သည္...။
သို႔ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ သုစရိုက္ကို က်င့္ရံုသာျဖစ္၏…။
ဆင္းရဲကင္းလိုလွ်င္ ဒုစရိုက္ကို
ေရွာင္ရွားရံုသာျဖစ္၏……။
တရားက်င့္သူကို တရားက ျပန္လည္ေစာင့္ေရွာက္သည္....။
(ဓေမၼာ ဟေဝ ရကၡတိ ဓမၼစာရိ ံ)
ထိုေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္
က်င့္သံုးျခင္းျဖစ္၏……။
က်င့္သံုးရာ၌လည္း ယံုၾကည္မႈႏွင့္
အသိဥာဏ္ (သဒၶါ ႏွင့္ပညာ) ညီညြတ္စြာေပါင္းစပ္၍ သတိျဖင့္
က်င့္သံုးရပါသည္.....။
ဤ က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဒုကၡ ႏွင့္ ဒုကၡျဖစ္ျခင္း အေၾကာင္းရင္းကို
လည္း သိရမည္.....။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~