ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ဖတ္ေနာ္..
ကေလးကို ကေလးလို႔ျမင္ဘို႔ေတာ့လိုပါတယ္
မိမိတုု႔ိသားငယ္မ်ားသည္ နံနက္ ၇ နာရီမွ အိပ္ယာထေသာ္လည္း
သာမေဏငယ္ေလးမ်ားနွင့္ ရဟန္းငယ္တို႔မွာ နံနက္တိုင္း ၄ နာရီ အိပ္ယာထ
ကိုယ္လက္သန့္စင္ျပီး မည္မ်ွပင္ခ်မ္းေအးေနပါေစ
အရုဏ္ဆြမ္းခံႀကရန္ ဖိနပ္မပါ ေျခဗလာျဖင့္ တစ္နံတစ္လ်ား ကားျဖင့္တဖုံ ေျခလ်င္ျဖင့္တစ္မ်ဴိး
သဃၤန္းပါးေလးကို လက္ကန္ေတာ့ထိုး၍ႀကြႀကရရွာပါသည္။
အစိုးရတန္းေက်ာင္းမွာလူသူငယ္တို႔ သင္အံက်က္မွတ္ရေသာ သခၤန္းစာမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုမ်ားေသာ ဓမၼစာေပမ်ားကို တစ္ေနကုန္နီးပါးသင္အံႀကရရုံမ်ွမကနႈတ္တိုက္အာဂုံေဆာင္နိုင္ရန္လည္း ေန႔စဥ္နွင့္အမ်ွႀကိဳးစားအားထုတ္ေနရရွာေလသည္။
ေန႔လြဲညစာမစားျခင္းအစရိွေသာ ဥပုသ္သီလကိုေစာင့္ထိန္းရေသာ
သာမေဏငယ္တို႔ မွာ အမိအဘ
ေဝး၍ မိသားစု၏ ေႏြးေထြးယုယမႈ
ပင္မခံစားရရွာေသာ္လည္း သင္တို႔ က်ြန္ုပ္တို႕ ၏ သားငယ္မ်ားမွာ
အေပါ့စားသီလမ်ားကိုပင္ မေစာင့္ထိန္း ။ မိ္ဘရင္ခြင္၍ ၌
ဆိုးနြဲ႔ပူစာ အယုယခံေနရေလ၏။
ေဆာင္းတြင္းညအခါ ျခုံေစာင္ေလးမ်ားကတစ္ျခား သာမေဏငယ္ေလးတို႕ကတျခား
လြတ္ေနေသာေစာင္ကို လ္ိုက္လံျခုံလႊမ္းေပးသူမရွိၿဖစ္ေနခ်ိန္၌
က်ြႏ္ုပ္တို႔၏းငယ္ေလးမ်ားသည္
၎တို႔အေမကေထြးေပြ႔ထားျခင္းကို ခံေနရဆဲရိွေသး၏။
တစ္မနက္လုံဆြမ္းခံႀကြရၿပီး တစ္ေန႔လုံးစာဝါ က်က္မွတ္ သင္အံေနရေသာ ရွင္ႀကီးရွင္ငယ္တို႔အဘို႔ ေက်ာင္းတ္ိုက္ျမဲ၍ အေညာင္းအညာလည္းေျပ သာမေဏဘဝတြင္လည္း အေနေပ်ာ္ ကိုယ္ခႏၶာဖြင့္ျဖိဳးခြင့္လည္းတိုးတက္
တစ္ကိုယ္ရည္က်န္းမာေရးလည္း
ေစာင့္ေရွာက္ျပီးျဖစ္ႀကေစရန္
ေက်ာင္းထိုင္ေက်ာင္းအုပ္တို႔သည္ တခါတရံ သာမေဏဆိုေသာ္လည္း ကေလးကို ကေလးလို အလိုလိုက္
ကာ သာမေဏတို႔အား ေစာင့္ေရွာက္ပိ်ဳးေထာင္အပ္ေလသည္။
တစ္ေန႕တာသို႔မဟုတ္ တစ္ပါတ္တစ္ခါ အခ်ိန္နွင့္ဇယားပိုင္းျခား၍ေဘာလုံးကန္ ျခင္းလုံခတ္ အစရွိေသာ သာမေဏတို႔၏စိတ္နွင့္ခႏၶာက္ိုယ္အာရုံ ေျဖေဆးမ်ား ၿဖင့္ု ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ေခ်ာ့ေမာ့တိုက္ေက်ြးရ ၏။
သာမေဏဆိုသည္မွာ မ်ားျပားလွေသာ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္တို႔ေႀကာင့္ ဂုဏ္ရွိန္ႀကီးမားလွေသာ္လည္း ကေလးသာျဖစ္၍ အိမ္လြမ္းတတ္၏ အေမလြမ္းတတ္၏ အေဆာ့မက္တတ္၏ ထိုေႀကာင့္မိမိတို႕ သားငယ္မ်ားအပါအဝင္ လူတိုင္းမ
လုပ္နိုင္ေသာ ထိုသာမေဏ တို႔၏
တစ္ေန႕တာဘဝသည္ ခက္ခဲလွေႀကာင္းက္ို စာသင္တိုက္ႀကီးမ်ား၌ အလြယ္တကူေလ့လာနိုင္ပါသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ လူ႕အသုံးအေဆာင္မ်ားသည္ အလြန္တိုးတက္လွသည္ျဖစ္၍ ထို
အသုံးအေဆာင္မ်ားေႀကာင့္ပင္ နွစ္ရွည္ စြဲျမဲစြာ စာေပပရိယတၲိကို လိုက္စားလိုေသာ သာမေဏမ်ားရွား ပါးလာေသာေႀကာင့္ ေဘာလုံအကန္ႀကေသာ္လည္း စာဝါသင္အံမပ်က္ သည့္ သာမေဏမ်ားကိုပင္ ေက်းဇူးတင္တန္ဘိုးထားႀကရေပမည္ဟု မိမိ၏ ရွဳေထာင့္ျဖင့္စာစီႀကည့္မိပါေတာ့သည္။
မနုႆီဟ
ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္
ကေလးကို ကေလးလို႔ျမင္ဘို႔ေတာ့လိုပါတယ္
မိမိတုု႔ိသားငယ္မ်ားသည္ နံနက္ ၇ နာရီမွ အိပ္ယာထေသာ္လည္း
သာမေဏငယ္ေလးမ်ားနွင့္ ရဟန္းငယ္တို႔မွာ နံနက္တိုင္း ၄ နာရီ အိပ္ယာထ
ကိုယ္လက္သန့္စင္ျပီး မည္မ်ွပင္ခ်မ္းေအးေနပါေစ
အရုဏ္ဆြမ္းခံႀကရန္ ဖိနပ္မပါ ေျခဗလာျဖင့္ တစ္နံတစ္လ်ား ကားျဖင့္တဖုံ ေျခလ်င္ျဖင့္တစ္မ်ဴိး
သဃၤန္းပါးေလးကို လက္ကန္ေတာ့ထိုး၍ႀကြႀကရရွာပါသည္။
အစိုးရတန္းေက်ာင္းမွာလူသူငယ္တို႔ သင္အံက်က္မွတ္ရေသာ သခၤန္းစာမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာပိုမ်ားေသာ ဓမၼစာေပမ်ားကို တစ္ေနကုန္နီးပါးသင္အံႀကရရုံမ်ွမကနႈတ္တိုက္အာဂုံေဆာင္နိုင္ရန္လည္း ေန႔စဥ္နွင့္အမ်ွႀကိဳးစားအားထုတ္ေနရရွာေလသည္။
ေန႔လြဲညစာမစားျခင္းအစရိွေသာ ဥပုသ္သီလကိုေစာင့္ထိန္းရေသာ
သာမေဏငယ္တို႔ မွာ အမိအဘ
ေဝး၍ မိသားစု၏ ေႏြးေထြးယုယမႈ
ပင္မခံစားရရွာေသာ္လည္း သင္တို႔ က်ြန္ုပ္တို႕ ၏ သားငယ္မ်ားမွာ
အေပါ့စားသီလမ်ားကိုပင္ မေစာင့္ထိန္း ။ မိ္ဘရင္ခြင္၍ ၌
ဆိုးနြဲ႔ပူစာ အယုယခံေနရေလ၏။
ေဆာင္းတြင္းညအခါ ျခုံေစာင္ေလးမ်ားကတစ္ျခား သာမေဏငယ္ေလးတို႕ကတျခား
လြတ္ေနေသာေစာင္ကို လ္ိုက္လံျခုံလႊမ္းေပးသူမရွိၿဖစ္ေနခ်ိန္၌
က်ြႏ္ုပ္တို႔၏းငယ္ေလးမ်ားသည္
၎တို႔အေမကေထြးေပြ႔ထားျခင္းကို ခံေနရဆဲရိွေသး၏။
တစ္မနက္လုံဆြမ္းခံႀကြရၿပီး တစ္ေန႔လုံးစာဝါ က်က္မွတ္ သင္အံေနရေသာ ရွင္ႀကီးရွင္ငယ္တို႔အဘို႔ ေက်ာင္းတ္ိုက္ျမဲ၍ အေညာင္းအညာလည္းေျပ သာမေဏဘဝတြင္လည္း အေနေပ်ာ္ ကိုယ္ခႏၶာဖြင့္ျဖိဳးခြင့္လည္းတိုးတက္
တစ္ကိုယ္ရည္က်န္းမာေရးလည္း
ေစာင့္ေရွာက္ျပီးျဖစ္ႀကေစရန္
ေက်ာင္းထိုင္ေက်ာင္းအုပ္တို႔သည္ တခါတရံ သာမေဏဆိုေသာ္လည္း ကေလးကို ကေလးလို အလိုလိုက္
ကာ သာမေဏတို႔အား ေစာင့္ေရွာက္ပိ်ဳးေထာင္အပ္ေလသည္။
တစ္ေန႕တာသို႔မဟုတ္ တစ္ပါတ္တစ္ခါ အခ်ိန္နွင့္ဇယားပိုင္းျခား၍ေဘာလုံးကန္ ျခင္းလုံခတ္ အစရွိေသာ သာမေဏတို႔၏စိတ္နွင့္ခႏၶာက္ိုယ္အာရုံ ေျဖေဆးမ်ား ၿဖင့္ု ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ေခ်ာ့ေမာ့တိုက္ေက်ြးရ ၏။
သာမေဏဆိုသည္မွာ မ်ားျပားလွေသာ ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္တို႔ေႀကာင့္ ဂုဏ္ရွိန္ႀကီးမားလွေသာ္လည္း ကေလးသာျဖစ္၍ အိမ္လြမ္းတတ္၏ အေမလြမ္းတတ္၏ အေဆာ့မက္တတ္၏ ထိုေႀကာင့္မိမိတို႕ သားငယ္မ်ားအပါအဝင္ လူတိုင္းမ
လုပ္နိုင္ေသာ ထိုသာမေဏ တို႔၏
တစ္ေန႕တာဘဝသည္ ခက္ခဲလွေႀကာင္းက္ို စာသင္တိုက္ႀကီးမ်ား၌ အလြယ္တကူေလ့လာနိုင္ပါသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ လူ႕အသုံးအေဆာင္မ်ားသည္ အလြန္တိုးတက္လွသည္ျဖစ္၍ ထို
အသုံးအေဆာင္မ်ားေႀကာင့္ပင္ နွစ္ရွည္ စြဲျမဲစြာ စာေပပရိယတၲိကို လိုက္စားလိုေသာ သာမေဏမ်ားရွား ပါးလာေသာေႀကာင့္ ေဘာလုံအကန္ႀကေသာ္လည္း စာဝါသင္အံမပ်က္ သည့္ သာမေဏမ်ားကိုပင္ ေက်းဇူးတင္တန္ဘိုးထားႀကရေပမည္ဟု မိမိ၏ ရွဳေထာင့္ျဖင့္စာစီႀကည့္မိပါေတာ့သည္။
မနုႆီဟ
ေထရဝါဒ တို႔တိုင္းျပည္
—
No comments:
Post a Comment